پیشنهاد اول

دوستان !

می خوام یه پیشنهاد بدم که اسمش رو می ذارم اصل یک !

نظرتون چیه وبلاگ رو واگذار کنیم ! البته به تدریج !

یه سری انرژی خالص و مشتاق " یافتن" اطرافتون هستن ، امروز معارفشون بود ! و ما هم که یه اپسیلون داریم از صفر رد می شیم ! چون تازه فهمیدیم ما چقدر نادانیم و تازه فهمیدیم چه اقیانوسیه صنایع و ترکیباتش چه معجونیه مثلا صنایع با تلویزیون !

بهتره بگم تازه تونستیم کفشهامون رو پیدا کنیم !

وقت شنای عمیق تره و وقت جهت دادن به انرژِی اطرافیان جدیدترمون از 86 !

فعلن تونستیم جمله اول پرفسور خان محمدی رو توی سمینار قبل بفهمیم ! اقیانوس صنایع ؛ ولی یه جمله داره بعدش ایشون ، کی یادشه ! نگران نباشید ، سعی می کنم اینجا مضمونش رو بگم !

با این مقدمه من پیشنهاد واگذاری تدریجی رو می دم به دو دلیل اصلی !

1- آگاهی سریعتر 86 ها با مفهوم " نادانی " و روشن شدن جرقه " نیاز" و شور "کشف" ، اینجا رو که حالا آماده شده و پایه اش به نظر محکم شده با یه امار قابل قبول دستاورد کمی خوبی هم داشته (دستاورد معنویش رو که دیگه هرکسی می دونه خودش) ، بذاریم پیش یه سری شون ، تا ادامه بدن سفرمون رو ، می دونین یه مشخصه اساسی عشق اینه که همیشه دنبال جاودانگیه ، می خواد خوبی خودش رو همیشگی کنه ، دوستان، این وبلاگ هم نشونه دوستمونه ، صنایع ، چطوره جاودانگی رو بهش هدیه کنیم ، نظرتون برای جاودانه کردن چیه !

من بهتون قول می دم که براشون زود نباشه ، البته برای جاودانگی باید فرد مناسب پیدا کرد ، امانت رو به هرکسی نمیشه داد ، نه ؟ به نظرتون کدوما شون بهتر می تونن سفر کشف رو شروع کنن ؟ ( سوال یک )

2- در افسانه های یونان عشق فرزند خدایان تهیدستی و چاره جوییه ، ما هممون تشنه بودیم و نیاز مند و تهیدست، و مهمتر اینکه پرشور ،

خرداد رو یادتون میاید ، تهیدستی را با تفکرات نو چاره اندیشیدیم و با تجربه ای از خاطرات سخت و شیرین و شیرین تر ادامه پیدا کرد ، تجربه ای که " شور" رو به " شعور" تبدیل کرده و شاید به اندازه وبلاگ سیرمون کرد ، فقط عشق اگه بخواد یه جایی بمونه میشه عادت ، موافقید ! ، پس بهتره خواسته هامون رو و سقف نیازمون رو از وبلاگ هم بزرگتر کنیم ، بریم پله بعدی ؛ البته این پله رو ، این پل رو خراب نکنیم ، بعد از این که مطمئن شدیم این پله هنوز خواهد بود ، بریم سراغ بعدی مثلا چطوره که مطالب خودمون رو که شاید بعضی هاش رو وقت نکردیم بخونیم ، یا اگه خوندیم ، با دقت تر مرور کنیم ، همیشه نکات تازه ای هستن برای کشف ،

دوستان ، همه قدم اول رو برداشتیم ، البته مسلما قدم ها هم اندازه و هم جهت نبوده ، سربلند و با قامت راست روی پله قبلی بایستیم تا قدم بعدی رو موفق برداریم ، یادمه یه جایی نوشتیم قدیما اون چیزی که ادم های موفق رو متمایز می کنه ، قدم دومه ،

و احساس می کنم دیگه باید قدم دوم رو برداشت ، قدم بعدی رو کی برمیداریم ، در چه جهت و کجا می خوایم بزاریم ! ( سه سوال دوم )

بچه ها ! یه چیزی یادمون باشه کفش هامون رو از ستون بغل برداریم تا با کفشهای جدیدی ها قاطی نشه ! من که فکر نمی کنم از روی شماره بشه کفش ها رو شناخت ! کفش " کشف" برای ما و جدید ها و اصلا همه آدم ها با یه سفارش ساخته می شه ، به سفارش نیاز ، و بعد به دست همت و قدرت تفکر صاحبشه قوی میشه !