قانون پارکینسون
"کار طوری گسترش می یابد که زمان داده شده را پر کند"
قانون پارکینسون نظریه ی جالبی درباره ی زماندهی فعالیت های پروژه و سپس زمانبندی آنها می باشد.این قانون بیان می کند که افراد،بیشتر به موعد تحویل (Due-date) نگاه می کنند و سعی می کنند تا کار را به نحوی در موعد تحویل خود به اتمام رسانند. به عبارتی اگر برای کاری که به طور استاندارد به 4 ساعت زمان نیاز دارد،10 ساعت زمان در نظر بگیریم،فرد مسئول کار را در 10 ساعت انجام خواهد داد.همچنین اگر برای این کار 3 ساعت زمان در نظر گرفته شود،فرد آن را در طی مدت مذکور،حتی با کیفیت کمتر،انجام می دهد.
مسئولان زماندهی به فعالیتها باید دقت کنند که زماندهی به فعالیتها طوری انجام شود که با حفظ رابطه بین کیفیت،زمان و هزینه،افراد با بهره وری لازم کار را انجام دهند.