در ادامه صحبت مهدی از بحث هایی راجع به ژاپن، سونی، اکیو موریتا،واکمن و ترانزیستورو ... تصمیم گرفتم مطالبی راجع به اینا که تو کتاب اکیو موریتا (MADE IN JAPAN) اومده بنویسم.

اکیو موریتا یکی از دو بنیانگذار شرکت سونی کسی که افکاری بزرگ و جهانی داشت و نه فقط یه مدیر خوب بود بلکه در مسائل علمی به خصوص الکترونیک مهارت زیادی داشت و همواره به مدرن کردن و ابتکار به خرج دادن اعتقاد زیادی داشت.

موریتا در سال 1953 در اولین سفر خودش به امریکا متوجه شد -توکیو تسوشین کوگویو کابوشی کی کایشا (شرکت مهندسی مخابرات توکیو)-که اسم اولیه و کامل شرکتشون بود نام خوبی برای گذاشتن روی محصولات نبود، حتی در ژاپن گاهی از مخفف ان "توتسوکو" استفاده میکردند و زمانی که در ایالات متحده بود دید حیچ کس حتی نمیتونه این جور نام ها رو تلفظ کنه و همینطور ترجمه انگلیسیشم بیریخت بود، به همین دلیل  به فکر ابتکاری در نام شرکت افتاد که سرانجام در ژانویه 1958 نام شرکتشو به شرکت سهامی سونی تغییر داد.

(که البته جریان پیدایش کلمه سونی هم برای خودش جریان داره که ...)

کوچک سازی و متراکم کردن چیزها همیشه نضر ژاپنی ها رو به خودشون جلب کرده، جعبه هاشون میتونه جمع بشه، بادبزناشون تا میشه،هنرشون به شکل طومار پیچیده میشه و.... شرکت کوچک موریتا ساختن یک رادیو که در داخل جیب پیراهن جا بشه رو  هدف خودشون ساختن، رادیویی کوچک که در" جیب پیراهن جای بگیره" و نه فقط رادیویه قابل حمل(پرتابل) ، حتی پیش از جنگ جهانی دوم،RCA  یک رادیوی متوسط قابل حمل ساخت که از لامپ های کوچک (بادامی) شکل استفاده کرده بود اما از باطری های گرانقیمتی استفاده شده بود که فقط 4ساعت کار می کرد و نصف حجمشم گرفته بود، اونا این احتمال و  می دادن که رادیوی ترانزیستوری توانایی حل مساله نیروی برق و اندازه رو داشته باشه و سر انجام  بعد از مدتی با انجام ازمایش های مختلف و تغییرات زیا روی ترانزیستور تونستند رادیوی ترانزیستوری خودشونو در سال 1955 تولید کنند و نخستین رادیو کوچک "جیبی" رو در سال 1957 به بازار بفرستند. اون رادیو کوچکترین رادیوی دنیا بود اما کمی بزرگتر از جیب معمولی پیراهن مردانه بود که همین مساله براشون مشکل ایجاد کرده بود، اگر چه وقتی اونا صحبت از "رادوی جیبی" می کردند نمی گفتند کدوم جیب اما دوست داشتند که فروشندگان این رادیو ها بتونند نشون بدن که چقدر ساده مسشه اونو تو جیب  پیراهن جای داد.

که یکی از نمونه های خوب تبلیغات و میشه ازین ترفند شرکت سونی یاد گرفت، اونا به یه راه حل ساده رسیدند و سفارش دوختن مقداری پیراهن خاص با جیب های بزرگتر از معمول رو دادند به اندازهای که رادیوهاشون به اسونی توش جا بگیره و بعد اونارو بین فروشنده ها پخش کردند.

یکی دیگه از کارای جالب دیگشون این بود که یه سری جوون بیکارو استخدام کردند تا روزهای یکشنبه در توکیو جینزا(بهشت پیاده روان) برند و در حالی که به واکمن گوش می دن اونجا پیاده روی کنند تا به دیگران نشون بدن و نگاه همه رو به خودشون جلب کنند.

(داستانش زیاده ولی یه جوزایی اسم واکمنم از همین جا در اومده)